Overvolle agenda`s en overeind blijven

Soms is de dag te kort. De 24 uur die je hebt zijn tot in de minuten gevuld. Er moet zoveel gebeuren dat je tegen tijdgebrek aanloopt. Het valt niet mee om alle ballen hoog te houden. Terwijl je agenda aangeeft dat er geen ruimte meer is, weet je de nieuwe afspraak toch nog net ergens tussen te proppen. Je ziet wel hoe het gaat lopen. Tot het zover is en je zou willen dat je of de tijd kon vertragen of net wat enkele uurtjes zou willen toevoegen aan je dag...

Het overkwam ook mij. In mijn agenda stond geen lege plek meer. Alles was tot in de minuten ingevuld. Geen ruimte voor nieuwe afspraken, laat staan voor mezelf. Toch wilde ik alles doen en zo ging ik aan mezelf voorbij maar daarnaast deed ik de afspraken die ik had ook te kort. Mijn hoofd was overvol dat ik niets meer binnen kreeg. Al dagen zat ik braaf in alle vroegte te testen maar telkens geen smiley te zien. Tot vorige week. Ik had de hoop eigenlijk al opgegeven maar op dag twintig had ik dan toch echt een lachend poppetje in mijn hand. De volgende stap was om het ziekenhuis te bellen. Ik pakte mijn agenda en terwijl ik het openklapte wist ik dat het niet kon. Helemaal in paniek belde ik mijn ''Moffel''. Wat moest ik doen? Er was geen tijd meer, maar wat wilde ik het graag ergens tussen proppen. Ook ''Moffel'' had het erg druk en in z'n overvolle agenda was eigenlijk ook geen ruimte om later te beginnen. Even voelde ik de boosheid. Waarom kwam het nu, net nu het zo druk was? Na even gekalmeerd te zijn wist ik dat ik een keuze moest maken. Ik belde het ziekenhuis om met de gynaecoloog te overleggen. Wat ik niet had verwacht maar wat misschien wel nodig was, ik kreeg een time-out...

Daar stond ik dan met de telefoon in mijn hand. Hoewel het niet helemaal goed voelde wist ik wel dat het voor nu de beste beslissing was. Al dagen ren ik mezelf voorbij. Tijd tekort maar vooral tijd voor mezelf. Ik werd me bewust van mijn eigen gedrag. Waar ben ik nou mee bezig? Het werd mij duidelijk. Ik kan immers niet op twee plaatsen tegelijk zijn. Onze kinderwens die zo groot is en waar we voorheen alles voor opzij zetten moest nu even een maand plaatsmaken. Mijn lichaam lijkt te reageren, een duidelijk signaal af te geven maar ik luisterde niet. Ik ging aan mezelf voorbij zonder na te denken, zonder te aarzelen of stil te staan wat voor impact dat kan hebben.

Een time-out is voor nu het beste wat mij kan overkomen. Ik moet weer bewust leven, aandacht besteden aan mezelf en aan mijn omgeving. Het bewust leven in het hier en nu. Ook al is het maar tien minuten naar buiten kijken maar het dan ook echt in mij opnemen. Het vertraagt de tijd en mijn hoofd maak ik op die manier leeg, zodat er ruimte ontstaat. Het belangrijkste is misschien nog om mijn agenda serieus te nemen. Iets meer tijd te nemen voor en  tussen bepaalde afspraken door zodat ik niet in razendtempo het ene afspraak verlaat om niet te laat te komen op de volgende. Als de dag vol is dan is het ook vol. Nee zeggen mag want een ander doet het immers ook als het echt niet kan. Verder ben ik mij erg bewust dat structuur je rust en ruimte kan geven. Zo doe ik alle huishoudelijke klusjes achter elkaar omdat als je alles tussendoor doet het je meer chaos geeft. De tijd nemen voor dingen is zo belangrijk.

In onze overvolle agenda wil ik elke dag ruimte vrijhouden voor dingen die je niet in kunt plannen of voor spontane dingen. Het is fijn de rust, ruimte en afstand die ik even neem van onze kinderwens maar als het aan mij ligt wel eenmalig. Het gevoel te hebben alle ballen hoog te moeten houden en telkens maar door te moeten gaan is voorbij. Ik ben nu overeind blijven staan door een time-out en ik weet dat, dat zeker nodig is voor onze kinderwens. Nee, ik vond het niet leuk. Het wat moeilijk te aanvaarden maar het is wel goed geweest. Een ware ontdekking. Na een jaar achter elkaar door te zijn gegaan is het soms ook goed om terug te kijken en het vooral het van een afstandje te kunnen bekijken..

Mijn agenda heeft weer lege bladzijden en mijn hoofd is een stuk leger. Er is weer ruimte! Ik ben weer bewust van de tijd, die voorbij lijkt te vliegen. Ik ga er weer van genieten. In alle rust en ruimte.